Zrobiłam bezglutenowe bułki z soczewicy. Są idealnie miękkie w środku i chrupiące na zewnątrz

Przepis na bułeczki z soczewicy chodził za mną od dawna. I kiedy w osiedlowym sklepie akurat zabrakło mojego ulubionego pieczywa, uznałam, że to jest ten dzień! Kupiłam czerwoną soczewicę i teraz wiem jedno: te bułeczki na pewno będę robić częściej. Co ważne: oprócz czasu, który trzeba poświęcić na moczenie soczewicy, to bardzo szybki przepis. Moja praca przy tych bułkach to jakieś 5 minut. Reszta to cierpliwe czekanie: najpierw na soczewicę, potem na pachnące, gorące bułki. Co dla wielu osób istotne: to bułki wegańskie, bez glutenu i bez laktozy, a więc można się nimi zajadać, będąc na dietach wykluczających te składniki.

Jak zrobić bezglutenowe bułki z soczewicy?

Ważne jest, aby najpierw wypłukać soczewicę (możesz ją przelać pod bieżącą wodą na sitku), a potem moczyć w gorącej wodzie przez minimum dwie godziny (ja zalewam soczewicę wrzątkiem). Ale jeśli np. chcesz mieć świeżutkie bułeczki na śniadanie, możesz zalać soczewicę wieczorem, a rano upiec bułki.

Robiłam bezglutenowe bułeczki na dwa sposoby: pierwszy tak, jak jest podane w przepisie (czyli z odcedzaniem wody z moczenia soczewicy), drugi z wykorzystaniem wody z moczenia – wówczas zalałam soczewicę 120 ml (niecałe pół szklanki – tyle wystarczyło, aby przykryć soczewicę) wrzącej wody i po ok. 2,5 godziny, kiedy soczewica większość wody wchłonęła, dodałam resztę składników (ale już bez dodatkowej wody!) i zmiksowałam. Obie wersje są dobre.

Masa na bułeczki to nie jest typowe ciasto. To po prostu zmiksowana z dodatkami soczewica. Soda w połączeniu z octem jabłkowym (ocet możesz śmiało zastąpić sokiem z cytryny) jest tym, co spulchni bułeczki. Jeśli chodzi o ziarna do obtoczenia, to wybierz po prostu swoje ulubione. Ja akurat miałam w szafce słonecznik i sezam, ale możesz także wykorzystać siemię lniane, mak czy pestki dyni.

Przyznam, że byłam zaskoczona efektem. Z przepisu wychodzi 8-9 niewielkich bułeczek (nabierałam porcje ciasta łyżką stołową). Są idealnie mięciutkie w środku i doskonale chrupiące z zewnątrz. Pierwsze jadłam jeszcze ciepłe (nigdy nie mogę się powstrzymać), chociaż lepiej odczekać, aż przestygną, bo wówczas dobrze się kroją. Bułeczki są też dobre na drugi dzień – specjalnie zostawiłam dwie bułki, powstrzymując się przed jedzeniem, aby to sprawdzić. Smakują dobrze posmarowane tylko odrobiną masła, albo z ulubionymi dodatkami. U mnie w domu jedliśmy je w wersjach z twarożkiem i kiełkami, pomidorem i cebulką oraz z pastą rybną.