Ta zdrowa polska ryba może szkodzić jak jad węża. Sprawdź, kiedy staje się trucizną

Węgorz to, co do zasady, zdrowa i smaczna ryba. Jest źródłem zdrowych nienasyconych kwasów tłuszczowych. Dostarcza też białka, wielu witamin i mikroelementów. Zawiera między innymi fosfor, potas, sód, wapń, magnez, wapń, cynk, selen, witaminę A oraz witaminy z grupy B. Wszystkie te związki odgrywają bardzo ważną rolę w prawidłowej pracy organizmu. Wzmacniają odporność, wspierają działanie mózgu. Poprawiają stan włosów, skóry i paznokci. Redukują stany zapalne i pozytywnie wpływają na układ sercowo-naczyniowy. Należy go jednak włączać do jadłospisu z rozwagą. Sprawdź dlaczego.

Kiedy węgorz staje się niebezpieczny?

Krew węgorza zawiera ichtiotoksyny. To silne toksyny, Działają podobnie jak jad węża. Powodują rozpad czerwonych krwinek i zaburzają krzepliwość krwi. Upośledzają też układ nerwowy i oddechowy. Mogą też doprowadzić do pojawienia drgawek, zatrzymania akcji serca, a w konsekwencji śmierci. Dlatego nie należy spożywać węgorza na surowo. Warto zachować również ostrożność podczas patroszenia czy krojenia ryby. Należy podkreślić, że obróbka termiczna neutralizuje szkodliwy wpływ ichtiotoksyn na organizm. Związki giną w wysokiej temperaturze (powyżej 58 stopni Celsjusza).

Węgorz może być niebezpieczny również z uwagi na metale ciężkie, które kumuluje w swoim organizmie podczas całego życia. Nadmiar tych związków w diecie może doprowadzić do zatrucia. Jego objawy to między innymi: odwapnienie kości, zaburzenia koncentracji i pamięci, a także niedowład kończyn. Nieleczone może prowadzić do uszkodzenia nerek i wątroby, a także problemów z płodnością. Jednocześnie trzeba zauważyć, że węgorz ma w swoim mięsie mniej toksycznych związków niż na przykład tuńczyk czy panga. Spożywany z umiarem nie wywoła negatywnych konsekwencji zdrowotnych.

Kiedy jeszcze węgorz może być szkodliwy?

Należy również unikać węgorza wędzonego metodą tradycyjną. Ta ryba ma bowiem w swoim składzie duże ilości toksycznych związków, takich jak na przykład wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, ketony, fenole oraz inne substancje chemicznych, które bardzo negatywnie działają na nasz organizm. Są uznawane za czynnik rakotwórczy i mutagenny. Stanowią szczególne zagrożenie dla dzieci, seniorów, osób z niedoborami odporności, a także pacjentów z przewlekłymi chorobami.