Sól morska składa się głównie z chlorku sodu, związku, który pomaga regulować równowagę płynów i ciśnienie krwi w organizmie. Ponieważ jest minimalnie przetworzony, zawiera niektóre minerały, w tym potas, żelazo i wapń. Jest to jeden z powodów, dla których często uważa się sól morską za lepszą pod względem odżywczym niż sól kuchenna, która jest mocno zmielona i nie zawiera wielu składników odżywczych. Jednak składniki odżywcze w soli morskiej są obecne tylko w śladowych ilościach. Trzeba jeść bardzo dużo soli, aby zbliżyć się do ilości potasu, żelaza, wapnia lub magnezu, które można łatwo dostać z całego jedzenia.
Która sól jest lepsza?
Zwykła sól kuchenna dostarcza około 2300 mg sodu na łyżeczkę (6,1 grama), podczas gdy sól morska zawiera 2000 mg sodu na łyżeczkę (4,2 grama). Mimo to większość ludzi nie zdaje sobie sprawy z tego rozróżnienia i uważa, że sól morska jest zdrowsza niż sól kuchenna, ponieważ nadmierne spożycie sodu jest związane z wysokim poziomem ciśnienia krwi i zwiększonym ryzykiem chorób serca. Jeśli jednak spożywana ilość sodu przekracza zalecany limit lub osobistą tolerancję, użycie soli morskiej zamiast zwykłej soli nie ma znaczenia. Spożywanie zbyt dużej ilości soli dowolnego rodzaju, w tym soli morskiej, może powodować nadmierne spożycie sodu, co wiąże się z wysokim ciśnieniem krwi i innymi problemami zdrowotnymi.
Czytaj też:
Ograniczasz sól w diecie? Oto 6 negatywnych skutków rezygnacji z soli