Zanim dieta przeciętnego Japończyka uległa wpływom zachodnim, produkty zwierzęce stanowiły 5 procent lub mniej tej diety. Zgony z powodu raka jelita grubego, prostaty, piersi i jajnika były w Japonii 5-10-krotnie niższe niż w USA. Śmiertelność z powodu raka trzustki, białaczek i chłoniaków była 3-4-krotnie niższa w Japonii. Ale to zjawisko nie było w żaden sposób wyjątkowe dla Japonii. Zachorowalność na nowotwory była również stosunkowo rzadka w innych społeczeństwach, w których bazowano na dietach roślinnych.
Czytaj też:
Te leki mogą zabijać komórki nowotworowe, chociaż nie są przeznaczone do leczenia raka
Dieta roślinna chroni przed rakiem?
Ochrona przed rakiem zapewniana dzięki diecie roślinnej w połączeniu z utrzymaniem prawidłowej wagi i wrażliwości na insulinę (które są zwykle osiągane w dużej mierze dzięki niskotłuszczowym dietom roślinnym) może być naprawdę duża. Dlatego styl życia oparty na minimalizacji ryzyka raka może obejmować dietę roślinną opartą na nieprzetworzonych produktach spożywczych.
Jeśli częściowo ochrona przed rakiem wynika z obecności fitoskładników aspiryny w roślinach, czy są jakieś rośliny, które są szczególnie wypełnione salicylanami? Chociaż kwas salicylowy, główny składnik aktywny aspiryny występuje powszechnie w owocach i warzywach, najwyższe stężenie tego składnika występuje w ziołach i przyprawach.
Czerwona papryczka chili, pieprz i kurkuma zawierają dużo salicylanów, ale kminek ma około 1 procent masy aspiryny. Zjedzenie łyżeczki kminku jest jak przyjmowanie aspiryny dla niemowląt. Populacje, które stosują znaczne ilości przypraw w żywności, mogą mieć znacznie wyższe dzienne spożycie salicylanów. Zasugerowano, że niewielką częstość występowania raka jelita grubego wśród populacji indyjskich można częściowo przypisać dużej ekspozycji na salicylany w diecie przez całe życie – od spożycia przypraw.
Populacja wsi w Indiach, gdzie występuje rak jelita grubego wykazuje jeden z najniższych odsetków raka na świecie, ma dietę, która jest wyjątkowo bogata w kwas salicylowy. Dieta obfituje w znaczne ilości owoców, warzyw i zbóż oraz duże ilości ziół i przypraw. Niektórzy wskazali, że jest to głównie kurkumina z kurkumy, ale może być to też kwas salicylowy w kminku – i im ostrzej smakuje, tym lepiej.
Pikantne vindaloo warzywne może mieć czterokrotnie więcej salicylanów niż łagodniejsze danie wegetariańskie w stylu Madras. Już po jednym posiłku mamy skok aspiryny w naszym krwiobiegu, tak jakbyśmy właśnie wzięli aspirynę. Zatem spożywanie pełnych smaku wegetariańskich posiłków z ziołami i przyprawami może być bardziej chemoprotekcyjne – to znaczy lepiej chronić przed rakiem – niż zwykłe, słabiej przyprawione wegetariańskie posiłki.
Czytaj też:
Aspiryna hamuje nawrót raka jelita grubego i wzrost guza?
Z ekologią za pan brat
Możemy także jeść produkty ekologiczne. Ponieważ kwas salicylowy jest hormonem obronnym roślin, jego stężenie wzrasta, gdy rośliny doznają „stresu”, na przykład gdy gryzą je robaki (w przeciwieństwie do roślin obciążonych pestycydami). Stwierdzono, że zupy wytwarzane z organicznych warzyw zawierają prawie sześciokrotnie więcej kwasu salicylowego niż zupy przygotowane z konwencjonalnie uprawianych składników.
Powinniśmy także wybrać pełne jedzenie. Chleby pełnoziarniste, które są bogate w kwas salicylowy, zawierają około 100 razy więcej fitochemikaliów niż biały chleb: 800 fitochemikaliów w porównaniu do 8.
Zainteresowanie potencjalnymi korzystnymi działaniami salicylanów w diecie pojawiło się częściowo ze względu na obszerną literaturę na temat roli aspiryny w zapobieganiu chorobom. Nie należy jednak zapominać, że produkty roślinne zawierające kwas salicylowy są na ogół bogatymi źródłami innych kwasów fenolowych. Mają również wyraźną aktywność przeciwzapalną i związaną z aktywnością przeciwutleniającą w komórkach ssaków. Ich potencjalne działanie ochronne nie powinno być pomijane. Choć w tym kontekście znaczenie kwasu salicylowego w diecie nie powinno być też nadmiernie podkreślane. Niektórzy uważają, że niedobór kwasu salicylowego ma ważne implikacje dla zdrowia publicznego i że należy go uznać za niezbędną witaminę, a mianowicie „witaminę S”.
Czytaj też:
Przerwa między aspiryną a ibuprofenem. Kiedy stosować dany lek?