Termin „weganin” został stworzony w 1944 roku przez Donalda Watsona – angielskiego rzecznika praw zwierząt i założyciela The Vegan Society w celu opisania osoby, która unika wykorzystywania zwierząt ze względów etycznych. Weganizm został rozszerzony o dietę wykluczającą wszystkie produkty pochodzenia zwierzęcego, takie jak jajka, mięso, ryby, drób, ser i inne produkty mleczne. Zamiast tego dieta wegańska obejmuje pokarmy roślinne, takie jak owoce, warzywa, zboża, orzechy, nasiona i rośliny strączkowe. W latach 80. dr T. Colin Campbell wprowadził do nauki o żywieniu termin „dieta roślinna”. Definiował tym dietę niskotłuszczową, bogatą w błonnik, opartą na warzywach, która koncentruje się na zachowaniu zdrowia bardziej niż na względach etycznych.
Weganizm a dieta roślinna
Dieta roślinna odnosi się do samego sposobu odżywiania. Dieta ta w całości lub w większości składa się z pokarmów roślinnych. Bycie weganinem wykracza poza samą dietę. Opisuje ponadto styl życia, który wybiera się na co dzień, a więc np. rezygnację ze skórzanej odzieży czy używanie produktów nietestowanych na zwierzętach. Osoba, która jest na diecie roślinnej będzie unikać olejów i przetworzonych ziaren, podczas gdy te produkty spożywcze mogą być spożywane na diecie wegańskiej. Istnieje bowiem wiele przetworzonych produktów wegańskich, na przykład niektóre odmiany makaronu i sera, zamienniki hot dogów czy kurczaka. Produkty te co prawda są wegańskie, ale nie pasują do diety opartej na roślinach.
Dieta roślinna i wegańska idą w parze
Można być weganinem i wybierać zarazem dietę roślinną, ponieważ te terminy nie mają na celu podziału ludzi na podstawie wybranego przez nich stylu życia. Wiele osób może zacząć jako weganin, unikając produktów zwierzęcych w diecie przede wszystkim ze względów etycznych lub środowiskowych, a następnie zmienić styl żywienia na roślinny, aby osiągnąć swoje cele zdrowotne.
Jeśli ktoś na diecie roślinnej chce zdecydować się na weganizm, powinien unikać produktów pochodzenia zwierzęcego, również w innych obszarach niż żywność. Obejmuje to często odzież, produkty do higieny osobistej, buty, akcesoria i artykuły gospodarstwa domowego. W przypadku niektórych wegan może to również oznaczać unikanie leków lub immunizacji, które wykorzystują produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub zostały przetestowane na zwierzętach.
Czytaj też:
Miesiąc na diecie wegańskiej – jak przygotować się do tego wyzwania?