Witamina D jest niezbędną witaminą, która pomaga budować i utrzymywać zdrowe kości i zęby. Bez niej nasze ciało nie może wchłonąć wapnia, który jest głównym składnikiem kości. Wiele badań udowodniło, że niedobór tej witaminy zwiększa np. ryzyko rozwoju raka czy też sprzyja występowaniu stanów depresyjnych.
Niedobór witaminy D może wynikać z różnych czynników
Nasze ciała syntetyzują witaminę D, gdy światło słoneczne dociera do skóry. Wiadomo więc, że w okresie jesienno-zimowym produkcja witaminy D jest znacznie utrudniona i właśnie wtedy zalecana jest suplementacja. Bywa też, że jest ona konieczna przez cały rok, ale są to sytuacje wyjątkowe i indywidualne. Ilość witaminy D, którą wytwarza nasza skóra, zależy od kilku czynników, w tym od miejsca zamieszkania, pory roku, stylu życia, rodzaju pracy i pigmentacji skóry. Bywa, że ekspozycja na światło słoneczne jest zmniejszona np. z powodu choroby, która zmusza do stałego leżenia w łóżku. Problem ten dotyczy często osób starszych. W tym przypadku zażywanie suplementu, zawierającego witaminę D, może poprawić zdrowie kości i pamięć. Co w przypadku osób starszych jest szczególnie ważne. Ryzyko upośledzenia funkcji poznawczych i demencji może wzrosnąć przy niedoborze witaminy D.
Czytaj też:
Suplementy diety, wspomagające zdrowy, spokojny sen
Nadmiar witaminy D szkodzi osobom starszym
Badanie przeprowadzone przez Rutgers University wykazało, że starsze kobiety z nadwagą lub otyłe, które przyjmowały ponad trzykrotnie zalecaną dawkę dzienną witaminy D, miały wolniejszy czas reakcji. Wyniki wykazały poprawę pamięci i uczenia się w grupach, które przyjmowały więcej niż zalecana dawka dzienna. Jednak te same grupy również doświadczyły spowolnienia czasu reakcji, co może mieć inne negatywne skutki, takie jak potencjalne zwiększenie ryzyka upadku i złamań.
Konieczne są dalsze badania w celu ustalenia, czy wolniejszy czas reakcji jest związany ze wzrostem ryzyka upadków i urazów.
Według National Institutes of Health (NIH) zalecana dzienna ilość witaminy D wynosi:
-
niemowlęta 0–12 miesięcy: 400 jednostek międzynarodowych (j.m.)
-
dzieci w wieku 1–18 lat: 600 j.m.
-
dorośli do 70. roku życia: 600 j.m.
-
dorośli powyżej 70. roku życia: 800 j.m.
-
kobiety w ciąży lub karmiące: 600 j.m.
Należy jednak pamiętać, że dokładna, zalecana dawka powinna być ustalana na podstawie badań krwi.
Czytaj też:
Co można wyczytać z naszej krwi?