Zastosowania pokrzywy. Czy trzeba ją specjalnie hodować?

Zastosowania pokrzywy. Czy trzeba ją specjalnie hodować?

Dodano: 
Pokrzywa
Pokrzywa Źródło: Unsplash / Paul M
Pokrzywa zwyczajna odgrywa szczególną rolę w medycynie ludowej, a jej zastosowanie w ziołolecznictwie sięga korzeni ludzkości. Ten parzący i ekspansywny chwast ma wyjątkowe właściwości lecznicze i kosmetyczne, które warto wykorzystać. Jakie zastosowanie ma pokrzywa?

Pokrzywa nie należy do najprzyjemniejszych w zbieraniu ziół. Parzy, więc często instynktownie ją omijamy, zapominając, że dzięki nieprzyjemnemu szczypaniu, które powoduje, możemy pozbyć się np. bólu stawów. Jakie jeszcze zastosowanie znajduje pokrzywa?

Właściwości lecznicze pokrzywy

W przypadku pokrzywy surowcem leczniczym są zarówno liście, jak i korzenie. Najbardziej rozpowszechnione jest picie naparów z wysuszonych liści oraz soku z młodych pokrzyw, który wykazuje wyjątkowe właściwości wzmacniające i krwiotwórcze, dlatego bardzo często polecany jest przy niedoborach żelaza, a także niedoborach witaminy B2 oraz witaminy C.

Napar z liści pokrzywy wykazuje szereg prozdrowotnych właściwości, m.in.:

  • redukuje dolegliwości występujące w przypadku gośćca stawowego,
  • hamuje biegunkę,
  • wzmacnia organizm i zapobiegają infekcjom bakteryjnym oraz wirusowym,
  • działa moczopędnie i oczyszczająco na drogi moczowe,
  • łagodzi dolegliwości związane z hemoroidami,
  • pomaga pozbyć się bólu mięśni.

Napar z liści pokrzywy można także stosować w formie okładów np. na bolące mięśnie i problemy skórne (trądzik, czyraki, nadmiernie przetłuszczająca się skóra, łupież) oraz w formie płukanek np. do włosów i jamy ustnej.

Korzeń pokrzywy jest znacznie rzadziej stosowany w ziołolecznictwie. Działa przede wszystkim moczopędnie, więc polecany jest m.in. przy problemach z układem moczowym.

Zastosowania pokrzywy

Pokrzywa znajduje zastosowanie nie tylko w ziołolecznictwie, ale także w kosmetyce. Jest ceniona zarówno ze względu na swoje właściwości wzmacniające organizm i redukujące różnorodne dolegliwości, jak i działanie poprawiające wygląd skóry oraz włosów. Stosowanie pokrzywy w celach leczniczych zawsze należy skonsultować z lekarzem!

Pokrzywę można stosować po wcześniejszym ususzeniu i pozbawieniu jej łodyg. Z suszu przygotowujemy napar do picia oraz okładów. Pokrzywę można stosować także na surowo, wyciskając z niej sok, zaparzając młode listki oraz dodając je do sałatek i zup.

Jak zbierać pokrzywę i czy trzeba ją specjalnie hodować?

W celach leczniczych i kosmetycznych nie musimy zakładać uprawy pokrzyw; możemy spokojnie korzystać z tych, które rosną dziko w naszym otoczeniu, jednak należy wybierać miejsca czyste i wolne np. od spalin samochodowych. Stosunkowo bezpieczne jest zbieranie pokrzywy na polach, łąkach, w okolicy oddalonej od zabudowań, zakładów produkcyjnych oraz dróg.

Oczywiście, możemy także zdecydować się na samodzielną uprawę, która nie wymaga specjalistycznej wiedzy ogrodniczej oraz „ręki do roślin”. Pokrzywy tolerują gleby wilgotne, dobrze przepuszczalne i próchnicze o lekko kwaśnym pH. Stanowisko powinno być słoneczne, jednak pokrzywa zwyczajna dobrze rośnie także w miejscach częściowo zacienionych. Warto wiedzieć, że do uprawy tej rośliny konieczna jest gleba bogata w azot, więc trzeba pomyśleć o jej sukcesywnym nawożeniu nawozem naturalnym.

Nasiona pokrzywy wysiewa się wiosną do gruntu lub pojemników. Pierwsze zbiory możliwe są już w maju, a roślina ta może być zbierana nawet do wczesnej jesieni.

Suszenie pokrzywy

Ważne, aby zadbać o właściwe suszenie pokrzywy. Zbiór powinien odbywać się w suche dni w godzinach okołopołudniowych, kiedy na roślinach nie ma już porannej rosy. Zebrane rośliny należy pozostawić w suchym i przewiewnym miejscu, które nie jest bezpośrednio nasłonecznione, aby zwiędła i utraciła swoje dość nieprzyjemne dla skóry, parzące właściwości.

Właściwe suszenie powinno odbywać się na świeżym powietrzu w upalny dzień – pokrzywę trzeba rozłożyć w przewiewnym miejscu, najlepiej suszyć ją w warunkach naturalnych, jednak dopuszczalne jest także suszenie pokrzywy w piekarniku ustawionym na temperaturę 30-35 stopni Celsjusza.

Pokrzywa po ususzeniu powinna zachować ciemnozielony kolor – wówczas usuwamy łodygi, przekładamy liście np. do płóciennego woreczka lub szczelnie zamykanego słoika i przechowujemy w chłodnym, zacienionym i przewiewnym miejscu.

Jeżeli pokrzywa w czasie suszenia przybierze brązowy kolor, to należy ją wyrzucić, gdyż najprawdopodobniej zaparzyła się w czasie suszenia i nie nadaje się do użycia.

Czytaj też:
Jak zrobić kremową zupę z pokrzyw? Pomaga na anemię, oczyszcza i świetnie smakuje