Grzyby, wbrew obiegowej opinii, nie są pokarmem bezwartościowym pod względem wartości odżywczych. Z tego względu warto wzbogacić swoją dietę o grzyby hodowlane i grzyby leśne, jednak trzeba pamiętać o umiarze, bo jego brak może odbić się na stanie naszego zdrowia i spowodować wiele nieprzyjemnych dolegliwości.
Wartości odżywcze grzybów
Grzyby mogą stać się składnikiem naszej diety, ale nie powinny stanowić jej podstawy. Dodawane do różnych potraw, wzbogacają ich smak oraz dodają wyjątkowego aromatu, jednak trzeba pamiętać, że należy jeść je okazjonalne i odpowiednio przyrządzone. Na pewno nie powinno się często sięgać po grzyby smażone, bo są nie tylko wyjątkowo kaloryczne (chłoną tłuszcz), ale także mogą spowodować dość nieprzyjemne problemy żołądkowe i niestrawność. Najlepszym wyborem będą grzyby gotowane oraz duszone, które zostaną przyrządzone z dodatkiem ułatwiających trawienie ziół np. tymianku i majeranku.
Grzyby są, m.in. źródłem błonnika pokarmowego, naturalnych antyoksydantów, dobrze przyswajalnego białka, potasu, wapnia, żelaza, fosforu, a także witamin z grupy B. Ciekawostką jest to, że w grzybach obecna jest (w niewielkiej ilości) witamina B12, która występuje przede wszystkim w produktach pochodzenia zwierzęcego.
Czy dzieci mogą jeść grzyby?
Dzieci nie powinny zbyt wcześnie spożywać potraw z dodatkiem grzybów leśnych oraz grzybów hodowlanych. Nie powinno podawać się grzybów dzieciom, które nie ukończyły 3. roku życia, jednak lekarze polecają, aby grzyby wprowadzać do diety dopiero po 5, a nawet, w przypadku alergików po 10 urodzinach. Ma to związek z niedojrzałością układu pokarmowego dzieci, który nie radzi sobie z trawieniem grzybów. Problemem jest też to, że dzieci często mają problemy z prawidłowym przeżuwaniem pokarmów, co nasila ryzyko wystąpienia dolegliwości żołądkowych.
Kto nie może jeść grzybów?
Osoby, które nie powinny przesadzać z ilością spożywanych grzybów, możemy podzielić na dwie grupy. Pierwsza z nich uwzględnia osoby, które z różnych powodów miewają częste problemy z układem pokarmowym, osoby starsze, dzieci oraz kobiety ciężarne i karmiące. Druga grupa uwzględnia osoby, u których zdiagnozowano choroby wątroby, nerek, trzustki i woreczka żółciowego. Oczywiście po grzyby nie mogą też sięgać osoby na nie uczulone – alergia pokarmowa na grzyby często dotyka osoby uczulone na ich zarodniki.
Spożywanie dużych ilości grzybów przez osoby, u których występuje np. niewydolność nerek lub schorzenia wątroby i trzustki może spowodować poważne zagrożenie dla zdrowia.
Grzyby a niestrawność
Dlaczego grzyby są dość problematyczny i trudnym do strawienia pokarmem? Powodem tego jest nie tylko nieprawidłowy sposób przyrządzania grzybów, czyli ich smażenie, ale przede wszystkim to, że zawierają one dużo związków chitynowych, których nasz organizm nie jest w stanie strawić. Skutkuje to tym, że grzyby przez dość długi czas zalegają w żołądku, powodując uczucie dyskomfortu, pełności oraz ból brzucha i wątroby. Warto pamiętać, że problemy trawienne po zjedzeniu grzybów nasilają się w przypadku spożywania potraw, które zawierają grzyby smażone; w przypadku grzybów duszonych oraz gotowanych często nie występują kłopoty z układem pokarmowym.
Grzyby marynowane – kto powinien ich unikać?
Przetwory z grzybów są smacznym dodatkiem do wędlin, więc wiele osób przygotowuje je samodzielnie lub korzysta z gotowych produktów. W tym przypadku problemem są nie tylko grzyby i ich ciężkostrawność, ale także zalewa octowa, która podrażnia układ pokarmowy i może prowadzić do zgagi oraz innych dolegliwości. Ocet spirytusowy, który najczęściej stosuje się do marynowania grzybów, wykazuje niekorzystny wpływ nie tylko na nabłonek wyścielający przełyk oraz żołądek, ale także (spożywany w nadmiarze) może wpływać na wygląd naszej cery. Pojawiają się też doniesienia, że spożywanie octu spirytusowego niekorzystnie wpływa na procesy krwiotwórcze.
Czytaj też:
Pierwsza pomoc przy zatruciu grzybami. Czy choremu można podać mleko?Czytaj też:
Czy grzyby przed gotowaniem należy umyć? Obalamy popularny mit