Muchomorem sromotnikowym zatruła się cała trójka rodzeństwa uchodźców z Afganistanu – oprócz dwóch chłopców, których stan oceniany jest na krytyczny, w Centrum Zdrowia Dziecka przebywa także ich starsza siostra – siedemnastoletnia Sofia. Tylko jej życiu nie zagraża niebezpieczeństwo z powodu ostrej niewydolności wątroby.
Niejadalne grzyby o wiele większe spustoszenie wyrządziły w organizmach jej młodszych braci. Tylko u jednego z nich można było wykonać transplantację organu od spokrewnionej osoby.
Wbrew pozorom muchomorem bardzo łatwo jest się zatruć – zwłaszcza jeśli nie ma się pojęcia o roślinach rosnących w nieznanym państwie, a głód utrudnia racjonalne myślenie. W Polsce jeszcze w latach dziewięćdziesiątych notowano nawet kilkadziesiąt przypadków zatruć grzybami rocznie. Obecnie, głównie dzięki skuteczniej kampanii medialnej i masowym ostrzeżeniom służb sanitarnych, udało się niemal całkowicie wyeliminować ten problem.
Mali uchodźcy zatruli się toksycznymi grzybami. W jakim są stanie?
W ciągu ostatnich kilku lat nie było np. żadnego zatrucia toksycznymi gatunkami grzybów wśród dzieci. Rodzice w ogóle nie podają maluchom żadnych grzybów, bo nie dość, że nie mają dla nich niemal żadnej wartości odżywczej, to na dodatek istnieje ryzyko, że ich niedojrzały układ pokarmowy nie poradzi sobie z ich strawieniem.
Przed drastycznymi skutkami zatrucia grzybami nie udało się jednak uchronić uchodźców, którzy nie zdając sobie sprawy z niebezpieczeństwa próbowali zaspokoić głód darmowym pokarmem rosnącym w lesie. U najmłodszego chłopca doszło do nieodwracalnego uszkodzenia mózgu, a jego stan był tak zły, że lekarze nie zdecydowali się na przeszczep wątroby, który można było wykonać u jego starszego brata.
Co się dzieje przy zatruciu grzybami? Jak rozpoznać objawy i pomóc poszkodowanym?
Toksyny zawarte w muchomorze sromotnikowym (zwanym także muchomorem zielonkawym – Amanita phalloides) porażają system nerwowy, układ pokarmowy oraz organy wewnętrzne – głównie wątrobę i nerki, ale pierwsze objawy zatrucia mogą pojawić się nawet od 8 do 14 godzin od zjedzenia grzybów, które nie nadają się do spożycia.
Ze względu na specyficzny wygląd i zielonkawooliwkowe zabarwienie muchomora sromotnikowego (uznawanego w Polsce za jeden z najniebezpieczniejszych niejadalnych gatunków grzybów) łatwo pomylić z tymi, które wcale nie są toksyczne i można je jeść – zwłaszcza z czubajką kanią, gąską zielonką czy gołąbkiem zielonawym.
Najczęstsze objawy zatrucia grzybami. Zasady pierwszej pomocy
Do najczęściej spotykanych symptomów w takich sytuacjach należy:
- uporczywa biegunka (przy zatruciu muchomorem nie należy jej wstrzymywać)
- bóle brzucha, niestrawność
- nudności i wymioty,
- silny ból głowy,
- gorączka,
- uczucie gorąca, poddenerwowanie,
- zaburzenia widzenia,
- spowolnienie akcji serca / spadek tętna,
- zaburzenia oddychania,
- ślinotok,
- czasem halucynacje lub napady szału (w skrajnych sytuacjach).
Jeśli dojdzie u nas do takich problemów, jak najszybciej powinniśmy wezwać pomoc, a jeśli nie jesteśmy w stanie zaczekać na ratunek, można sprowokować wymioty. Warto jednak zachować resztki wydalonego pokarmu (a nawet kału i moczu) do ekspertyzy mykologicznej. Nigdy nie powinniśmy w takiej sytuacji spożywać mleka lub alkoholu, ponieważ przyspieszają one przenikanie toksyn do krwiobiegu.
Lekarze najczęściej pomagają zatrutym grzybami poprzez płukanie żołądka, zastosowanie węgla aktywnego lub uzupełnianie płynów i elektrolitów. Czasami niezbędny jest przeszczep wątroby, a brak odpowiedniej interwencji medycznej w niektórych przypadkach może nawet doprowadzić do zgonu pacjenta.
Czytaj też:
Zaczął się sezon na grzybobranie – GIS ostrzega przed zatruciami. Jak odróżnić grzyby trujące od jadalnych?Czytaj też:
Kolejni Afgańczycy ewakuowani do Polski zatruli się grzybami. Trzy osoby w szpitalu
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Wprost.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.