Kasza manna nie dla każdego jest zdrowa! Kto nie może jej jeść?

Kasza manna nie dla każdego jest zdrowa! Kto nie może jej jeść?

Dodano: 
Kasza manna
Kasza manna Źródło:Pixabay / angelicavaihel
Kasza manna przez lata zalecana była jako zdrowe i pożywne danie dla dzieci oraz rekonwalescentów po przebytych chorobach. Dziś wiadomo, że witaminy i składniki mineralne w niej zawarte to nie wszystko. Kasza manna dostarcza również cenną argininę – aminokwas, który odgrywa ważną rolę w profilaktyce i leczeniu wielu chorób, m.in.: cukrzycy, osteoporozy i chorób naczyniowo-sercowych.

Badania wskazują, że zawarta w kaszy mannie arginina wpływa na właściwy przebieg syntezy tlenku azotu w organizmie, a co za tym idzie – wspomaga profilaktykę i terapię: cukrzycy, miażdżycy, fenyloketonurii (chorobie metabolicznej polegającej na nieprawidłowej przemianie jednego z aminokwasów – fenyloalaniny), osteoporozy, nadciśnienia, choroby wieńcowej, ale również arytmii serca. Spożywanie produktów bogatych w ten składnik pomaga obniżyć stężenie trójglicerydów (ich nadmiar prowadzi do zmian miażdżycowych), homocysteiny (odpowiedzialnej za występowanie zawałów serca) także glukozy (zbyt wysoki poziom może powodować cukrzycę). Warto wspomnieć, że kasza manna zawiera więcej argininy niż kasza jęczmienna perłowa czy kasza pęczak.

Kasza manna zalecana w chorobach przewodu pokarmowego

Kasza manna składa się przede wszystkim z węglowodanów (w 100 gramach kaszy jest ich 73,2 gramów, z czego 1,2 gramów to cukier) i białka (10,8 gramów). Zawiera też cenne dla zdrowia witaminy z grupy B, które działają prozdrowotnie na organizm: m.in.: biorą udział w przemianach tłuszczów i węglowodanów. Bogata jest również w składniki mineralne: żelazo, wapń i magnez. Ze względu na to, że jest lekkostrawna, zalecana jest w przypadku:

  • nieżytu żołądka,
  • zapalenia błony śluzowej jelit,
  • infekcji przebiegających z gorączką,
  • choroby Leśniewskiego–Crohna,
  • żywienia dzieci i osób starszych,
  • rekonwalescencji.

Kto nie powinien jeść kaszy manny?

W porównaniu do innych kasz odznacza się niską zawartością błonnika pokarmowego – około 2,5 g na 100 g suchego produktu. Nie zalecana jest więc osobom, które cierpią na zaparcia, bo tym akurat błonnik jest bardzo potrzebny.

Kto jeszcze powinien unikać kaszy manny? Czym można ją zastąpić?

Kasza manna powstaje z pszenicy, dlatego zawiera gluten. Muszą z niej zrezygnować ci, którzy zmagają się z celiakią lub innym rodzajem nadwrażliwości na gluten. Wyjątek stanowi kasza manna pozyskiwana z orkiszu, czyli niemodyfikowanej genetycznie odmiany pszenicy. Chociaż nie jest całkowicie pozbawiona glutenu, to w wielu przypadkach produkty z orkiszu nie wywołują alergii. Warto więc spróbować. Na diecie bezglutenowej bezpiecznie natomiast można spożywać kaszę jaglaną lub gryczaną.

Kasza manna nie jest zalecana w odchudzaniu

Kasza manna nie jest zalecana osobom odchudzającym się, należy bowiem do produktów wysokokalorycznych. 100 gramów produktu zawiera 350 kcal. Jeśli jednak osoby na diecie zdecydują się zjeść kaszę, to najlepiej, gdy połączą ją z produktami będącymi dobrym źródłem błonnika np. pestkami dyni, nasionami słonecznika, surowymi owocami lub warzywami.

Czytaj też:
Nie każdy chleb warto jeść. Sprawdź, który jest dobry, a którego unikać
Czytaj też:
Te dwa zioła musisz mieć w kuchni! Pomogą na problemy z trawieniem