Czyli ze słodyczami generalnie trzeba bardzo uważać, niezależnie od tego czy są słodzone cukrem czy słodzikami?
Niestety, w praktyce powstrzymywanie się od zjedzenia czegoś słodkiego to dla wielu osób bardzo trudne wyzwanie. Trudno oprzeć się słodkościom m.in. dlatego, że najczęściej towarzyszą nam już od wczesnego dzieciństwa i kojarzą się nam z czymś pozytywnym, dobrym i radosnym.
To jednak znacznie szerszy problem. W dzisiejszych czasach ludzie jedzeniem coraz częściej kompensują sobie wiele różnego rodzaju niezaspokojonych potrzeb emocjonalnych. W dorosłym życiu jedzenie może więc zastępować niektórym ludziom np. miłość, przyjaźń czy bliskość i być dla nich nagrodą, jedną z niewielu przyjemności w życiu, sposobem na stres i chandrę. Coraz częściej występują też obecnie różne zaburzenia odżywiania, takie jak np. zespół kompulsywnego jedzenia czy zespół nocnego jedzenia.
Czytaj też:
Próbujesz rzucić cukier i nie wychodzi? Być może nie śpisz wystarczająco długo
Zatem słodziki mogą być na poziomie społecznym jednym z wielu sposobów na to, aby pozwolić ludziom cieszyć się jedzeniem, ale jednocześnie ograniczyć związane z tym ryzyko rozwoju nadwagi lub otyłości. Jednak w przypadku osób, które chorują już na otyłość spowodowaną zaburzeniami odżywiania to z pewnością nie wystarczy. W ich przypadku konieczna jest często kompleksowa interwencja: nie tylko dietetyczna, lecz także farmakologiczna i psychoterapeutyczna. Nazywajmy więc rzeczy po imieniu. Zamiast mówić tylko o odchudzaniu czy mitycznej walce z otyłością, mówmy raczej o leczeniu otyłości. Bo otyłość jest chorobą, którą trzeba leczyć.
Rozmawiał: Wiktor Szczepaniak, zdrowie.pap.pl
Prof. Magdalena Olszanecka-Glinianowicz, internistka i patofizjolog, Prezes Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością, Kierownik Katedry Patofizjologii i Zakładu Promocji Zdrowia i Leczenia Otyłości Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Specjalista chorób wewnętrznych i zdrowia publicznego, European Fellow of the Specialist Certification of Obesity Professional Education. Studia na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej ukończyła w 1997 roku. Tytuł profesora nauk medycznych uzyskała w 2013 roku. Jest współautorką 235 artykułów opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych, 18 rozdziałów w podręcznikach polskich i zagranicznych. Jest też redaktorem naczelnym czasopisma Nutrition, Obesity & Metabolic Surgery oraz recenzentką w licznych czasopismach krajowych i zagranicznych. Jej główne zainteresowania naukowe obejmują: rolę adipokin w patogenezie insulinooporności, zespołu metabolicznego i zespołu policystycznych jajników; udział motoryki przewodu pokarmowego w patogenezie otyłości; wpływ makroskładników pokarmowych na wydzielanie hormonów przewodu pokarmowego regulujących uczucie sytości i głodu; udział czynników psychologicznych w patogenezie otyłości.